قبل از راه اندازی رستوران ، باید با توجه به منو و نوع غذاها و نوشیدنی‌هایی که ارائه می‌دهید، تجهیزات خودتان را بخرید. برخی افراد بنا بر هر دلیلی فکر می‌کنند لازمه موفقیت یک کسب و کار غذایی ، خرید بهترین و گران ترین تجهیزات و وسایل است. 

برخی دیگر از افراد هم اصلا به خرید تجهیزات مورد نیاز خودشان اهمیت نمی دهند و فکر می کنند که به سادگی می‌توانند در زمان شلوغی با کمترین تجهیزات مواد غذایی را بپزند و آیتم‌های منو را آماده کنند.

در واقع هنگام خرید تجهیزات آشپزخانه صنعتی باید متناسب با نیازتان با مناسب ترین قیمت تجهیزات و وسایل ضروری را بخرید. از خرید تجهیزات گران قیمت در صورتی که سرمایه تان کم است بپرهیزید و هم چنین تجهیزات کم و دست دومی که سالم نیستند هم نخرید. خرید تجهیزات کم که به سرعت عمل شما لطمه وارد می کند، باعث افت کیفیت و عدم پاسخگویی به نیاز تمام مشتریان به ویژه در زمان شلوغی می شود. هم چنین برخی تجهیزات برند به ویژه برند های خارجی که نمونه مشابه داخلی با قیمت مناسب دارند، در صورتی که سرمایه اندکی دارید ، خرید عاقلانه تلقی نمی شوند. برای کسی که توان مالی خرید فر لینکولن آمریکایی را ندارد، اصلا عاقلانه نیست که تمام سرمایه خودش را برای خرید آن صرف کند.

خرید تجهیزات به روز و گران قیمت برای رستوران های لوکس و لاکچری که آیتم های غذایی با قیمت بالا درون منو دارند یک مزیت به حساب می آید ولی برای یک کسب و کار غذایی که می خواهد تازه شروع به کار کند و یک رستوران لوکس به حساب نمی آید انتخاب عاقلانه ای نیست.

البته تمامی این گفته ها به خودتان بستگی دارد که چقدر در کسب و کار خودتان سرمایه گذاری می کنید و چگونه انتظاری دارید. برخی افراد هم از خرید تجهیزات گران قیمت در کسب و کار خودشان لذت می برند، هر چند درآمد آنچنان زیادی از آن کسب و کار نداشته باشند.

آیا خرید بهترین تجهیزات برای یک رستوران لازمه موفقیت آن است؟

بهتر است این سوال را در قالب نکاتی بررسی کنیم که به خرید تجهیزات مفید و راه اندازی یک کسب و کار غذایی سودده کمک می کنند.

1- شروع کردن با کم بهتر از هرگز شروع نکردن است. این نکته برای جوان ها بهترین قدم برای شروع درآمد زایی مستقل خودشان است.

شروع کردن و راه اندازی یک مغازه با سرمایه کم بهتر از هیچ کاری نکردن است. ابتدای مسیر ورود به صنایع غذایی و راه اندازی کسب و کار غذایی ویژه خودتان ، با همان سرمایه کمی که دارید شروع کنید. در طول مسیر با کمک درآمد حاصل از آن تجهیزات بهتر بخرید و کسب و کار خودتان را گسترش دهید.

2- کمالگرایی را کنار بگذارید و بدانید که همیشه با هر مقدار سرمایه ای بهتر از شما در دنیا افرادی وجود دارند.

دوستی داشتم که یک رستوران بزرگ در اصفهان با درآمد قابل قبول در سال اول راه اندازی کرده بود. ولی از کار خودش راضی نبود و مدام خودش را با بهترین رستوران های تهران مقایسه می کرد، اما وقتی که به او رستوران های گوشه و کنار شهر و فست فودی های کوچک را نشان می دادم، از کار خودش راضی می شود. در واقع بهتر است بدانیم ما هیچ وقت در تمامی زمینه ها نمی توانیم بهترین باشیم و افرادی هستند که در پله ای بالا  تر از ما قرار داشته باشند.

بهترین بودن را کسب رضایت مشتریان و ارائه غذای با کیفیت بدانید نه دکوراسیون‌های گران قیمت و محیط لاکچری. چرا که همۀ افراد ممکن است با دکوراسیون شما ارتباط برقرار نکنند و لذت نبرند. برخی افراد دکوراسیون کلاسیک و سنتی و برخی افراد مدرن و برخی دیگر دکوراسیون پست مدرن را لاکچری می دانند.

3- چنانچه آن میزان سرمایه حداقل را ندارید، اقدام به راه اندازی یک کسب و کار غذایی نکنید. بازار هدف، مکان کسب و کار و نوع فعالیت (بیرون بر ، رستوران لاکچری ، رستوران ایتالیایی و..) میزان سرمایه گذاری لازم برای شما را مشخص می کنند.

با دستگاه قهوه ساز خانگی نمی توان مغازه قهوه فروشی و کافه راه اندازی کرد.

اجاره کردن یک مغازه برای رستوران ، فست فود ، کافه و هر چیز دیگری نیاز به پرداخت رهن و اجاره دارد. این مکان مغازه مشخص می کند که شما با چه کسانی در آن اطراف رقابت می کنید و هم چنین چقدر می توانید فروش داشته باشید. چنانچه آن سرمایه حداقلی برای خرید تجهیزات را ندارید، اقدام به راه اندازی کسب و کار غذایی نکنید. درست است که می گوییم کم شروع کردن بهتر از هرگز شروع نکردن است، ولی چنانچه در شرایط حال حاضر ، همان مقدار کم را هم ندارید، کسب و کار خودتان را راه اندازی نکنید و برای بدست آوردن آن سرمایه حداقلی اقدام به درآمدزایی از روش های دیگری کنید.

برای کسی که سرمایه کمی در دست دارد، راه اندازی یک رستوران در بالای شهر اصلا کاری عاقلانه نیست. در واقع برای ورود به یک محیط و راه اندازی یک کسب و کار باید بر اساس شرایط سرمایه تان را تعیین کنید و هم چنین بر اساس سرمایه و بودجه یتان تصمیم بگیرید که کجا مغازه اجاره کنید ( یا بخرید) چگونه فعالیت کنید. 

راه اندازی یک رستوران فوق لاکچری با قیمت های بالا در محیطی که مردم آن منطقه قدرت خرید خوبی ندارند، اصلا عاقلانه و به  صرفه نیست.

4- باید با توجه به آیتم های منویتان تجهیزات را بخرید. 

برای پیتزا نیاز به فر پیتزا دارید. اگر سرمایه تان اندک است، می توانید فر پیتزا صندوقی بخرید. اگر فروشتان زیاد است باید فر پیتزا ریلی بخرید که باز هم آن ، تنوع قیمت و کارکرد زیادی دارد. به همین دلیل باید از یک فرد با تجربه در زمینه خرید تجهیزات آشپزخانه صنعتی مشاوره بگیرید.

هنگام خرید تجهیزات آشپزخانه صنعتی متوجه می شوید که برای هر آیتم غذایی تنوع بیشماری از تجهیزات وجود دارند. برخی تجهیزات برند هستند و قیمت بسیار بالایی دارند، در حالیه که نمونه مشابه آن ها با قیمت بسیار مناسبی در بازار وجود دارند. 

چنانچه نیاز به مشاوره رایگان برای خرید تجهیزات داشتید، با ما تماس بگیرید. 09130940154 

5- با توجه به نیاز و دیدگاه و مقدار سرمایه تان تجهیزات بخرید.

برخی افراد به یک مغازه فست فود به عنوان شغل دوم برای بعد از ظهر می نگرند. برای مثال مشتریانی داشته ایم که شغل اولشان تدریس و معملی بوده است و بعد از ظهر در یک مغازه فست فودی مشغول به کار بوده اند. برخی افراد هم رستوران های بزرگ راه اندازی کرده اند و درآمد خودشان و پرسنلشان را از طریق تضمین کرده اند.

اگر دیدگاهتان نسبت به کسب و کار غذایی افزایش درآمد و سوددهی در بلند مدت است، تجهیزات نو و بادوام هر چند گرانتر خریداری کنید تا در چند سال آینده هزینه تعمیرات و تعویض آن ها را پرداخت نکنید.

6- نسبت به گارانتی و خدمات پس از فروش فروشنده و سازنده محصولات دقت کنید. سعی کنید کالایی بخرید که قطعات و تعمیر کار آن در شهر و استان شما وجود داشته باشد.

در هر کالای برقی حتی بهترین برند های بازار امکان خرابی ، ضربه خوردگی و عمر کم قطعات وجود دارد. محصولاتی که خریداری می کنید ، بهتر است از 6 ماه به بالا گارانتی داشته باشند. اصولا مدت زمانی گارانتی که مورد قبول همه است ، یکسال (12 ماه) از زمان خرید و شروع به کار است. برخی از برند های موفق بازار محصولات خودشان را 18 ماه و حتی چند سال گارانتی می کنند.

خدمات پس از فروش شامل وجود داشتن قطعات در ایران و شهر شما ، وجود افراد ماهر برای تعمیر و سرویس آن و پاسخگویی و راهنمایی تلفنی و یا حضوری فروشنده ( و یا سازنده) در صورت وجود مشکل است.

7- سعی کنید تجهیزاتی بخرید که بعد در صورت ارتقا تجهیزات یا تغییر شغل بتوانید آن ها را به فروش برسانید. هم چنین سعی کنید تجهیزات دست دومی بخرید که قابل استفاده برای چند سال و قابل تعمیر و سرویس باشد.

برخی تجهیزات موجود در بازار به ویژه آنهایی که نام و نشانی درستی ندارند ، برای فروش به عنوان دست دوم خریداران بسیار کمی دارند. برخی دیگر از افراد که تجهیزاتشان را به صورت کارگاهی می سازند، ممکن است تجهیزات را به قیمت بسیار بالایی نسبت به نمونه های مشابه به شما بفروشند و شما در هنگام فروش تجهیزات متوجه ضرر بسیار زیادی که متحمل شده اید، شوید.

8- قیمت ، تعیین کنندۀ کیفیت کالا و تجهیزات در صنایع غذایی نیست.

قیمت یک نکتۀ بسیار مهم برای توجه به کیفیت محصولات است ولی لزوما نکتۀ درستی نیست. برخی افراد میل به گران فروشی دارند و برخی دیگر میل به فروش با قیمت مناسب  در ازای فروش زیاد دارند. 

همانطور که از گران خریدن تجهیزات باید پرهیز کنید، از خرید تجهیزات خیلی ارزان و دور از عرف بازار هم پرهیز کنید. از قدیم گفته اند پنیر مفت ، درون تلۀ موش است. تجهیزات خیلی ارزان قیمت جای شک دارند. هم چنین فروش های اقساطی و بلند مدت هم همینطور. همۀ ما برای کسب درآمد و روزی حلال اقدام به فعالیت می کنیم، پس هیچکسی دوست ندارد که مفت و بدون سود فعالیت کند. هیچ کسی که هم دوست ندارد در بازار تورمی و شرایط حال حاضر ایران دچار ضرر شود. 

9- تمام سرمایه اولیه و نقدینگی را خرج نکنید. مقداری از آن را باید برای خرید مواد اولیه و مواد غذایی و سایر موارد نگه دارید.

کسی که تازه رستوران راه اندازی کرده است ، نمی تواند مواد غذایی و مواد اولیه را اعتباری و پرداخت هفتگی یا ماهانه خریداری کند. باید مواد اولیه اش را نقد بخرد. مواد اولیه نیز قیمت کمی ندارند و نسبت به نوع فعالیت رستوران مقدار و قیمت مواد اولیه متغیر است. پس آن را فراموش نکنید و خوب در نظر بگیرید.

10- اقدام به خرید تجهیزات چکی بیش از توان پرداختتان نکنید و تمامی سرمایه خودتان را صرف راه اندازی رستوران نکنید. مقداری از سرمایه را برای تأمین هزینه ها در چند ماه اول فعالیت نگه دارید.

برخی افراد چند برابر مقدار سرمایه اولیه شان اقدام به خرید تجهیزات قسطی و چکی می کنند. این افراد اصلا احتمال خطا و مشکلات احتمالی را به خودشان نمی دهند و فکر می کنند از همان روز اول مانند دیگر می فروشند و کسب درآمد می کنند. در واقع بخش اعظمی از درآمد یک رستوران مربوط به مشتریان ثابت آن است. مگر اینکه یک رستوران بین راهی باشد و مشتریان گذری آن بیشتر از مشتریان ثابتش باشد. حتی بسیاری از رستوران های بین راهی هم مشتریان ثابت خودشان را دارند، به ویژه رانندگان اتوبوس و رانندگان ماشین های باری که برای توقف و استراحت و صرف غذا آنجا می ایستند.

به عنوان یک فرد عاقل باید مقداری از سرمایه اولیتان را برای مشکلات احتمالی و هزینه‌های ماه های اول نگه دارید تا دچار مشکل و کمبود نقدینگی نشوید.

11- هر کسب و کار غذایی استاندارد‌های صنفی و بهداشتی خودش را دارد . پس سعی کنید تجهیزاتی خریداری کنید که پاسخگوی نیازهای شما و استانداردهای بهداشتی و صنف و نوع فعالیت شما باشند.

برخی افراد را دیده ام که تجهیزاتی خریده اند که استاندارد های بازرس های بهداشت را ندارند و یا به دلیل چندین نوع فعالیت دچار تداخل صنفی شده‌اند. فروش چای و قهوه به صورت خشکبار با سرو قهوه و نوشیدنی های سرد ممکن است تداخل صنفی داشته باشد. هم چنین در یک محیط کوچک نمی توان هم رستوران راه اندازی کرد و هم کافه تریا. اگر اینطور بود که هر کبابی و هر رستورانی با یک دستگاه قهوه ساز خانگی قهوه فروش می‌شد و هر کافه ‌ای صبح‌ها آش و حلیم و کله پاچه می فروخت. درآمد زایی هر چه بیشتر از هر نوع آیتم غذایی و نوشیدنی درون منو خوب است ولی اصول مربوط به خودش را دارد و بهتر است قبل از اقدام به راه اندازی یک کسب و کار غذایی تمامی آن‌ها را بیاموزید.

12- هوشمندانه تجهیزات خودتان را بخرید. تجهیزات باید با میزان فضای آشپزخانه و چیدمان استاندارد آن ها مطابقت داشته باشند. 

برای مثال در یک قهوه فروشی نمی توان آسیاب را چند متر دور از اسپرسو ماشین قرار داد. اگر آسیاب با اسپرسو ماشین چند متر فاصله داشته باشد، باریستا (یا همان متصدی کافه) باید روزانه چندین متر و صد ها قدم را برای آماده کردن قهوه طی کند و در زمان های شلوغی از سرعت عمل او و انرژی او کم می شود. 

در رستوران و سایر کسب و کار های غذایی هم باید دستگاه های مرتبط به هم کنار هم قرار داده شوند. نمی توان فر پیتزا را به دور از تاپینگ پیتزا قرار داد و نمی توان یخچال مواد اولیه را درون زیر زمین قرار داد. طی کردن فاصله زیاد موجب خستگی نیروی کار و پرسنل می شود. 

13- در رستوران های موفق ، ابزار کار پرسنل باید فراهم شوند. هر چاقو برای کاری ساخته شده است و هر دستگاه برای کارهای مخصوص به خودش. چنانچه سرمایه اولیتان کم است، آیتم های غیر ضروری و دستگاه های غیر ضروری را حذف کنید.

چنانچه قدرت خرید تجهیزات کافی شاپ را برای یک کافه فست فود ندارید، ابتدا فست فود را راه اندازی کنید و پس از یک الی چند سال آن را به کافه فست فود تبدیل کنید. با دستگاه قهوه ساز خانگی نمیتوان کافه راه اندازی کرد.

اگر هنگام راه اندازی یک مجموعه غذایی بزرگ سرمایه تان به خرید تمامی تجیهزات مورد نیاز آیتم های منو نمی رسد، آیتم های غیر ضروری تر را حذف کنید و بعدا نسبت به خریداری آنها اقدام کنید.

14- تک محصولی و فروش چند آیتم غذایی محدود بهتر از یک منوی گسترده با انبوهی از تجهیزات است.

مدیریت یک رستوران کوچک آسان تر از مدیریت یک کافه رستوران بزرگ با انواع غذاهای فست فود ، غذاهای دریایی ، ایرانی ، نوشیدنی های سرد و گرم و... است. اصولا مشتریان و مردم شما را با یک غذا و یا چند آیتم محدود درون منو به خاطر می آورند و به مشتری ثابت شما تبدیل می شوند. بزرگترین اشتباه این است که یک منوی بزرگ و چند برگی با اسم های عجیب و غریب جلوی مشتری ها قرار دهید و آن ها را گیج کنید تا نتوانند غذای مورد نیاز خودشان را سفارش دهند. اصولا مشتری هایی که همۀ غذاها و نوشیدنی ها را بشناسند، کم و اندک (کمتر از 5 درصد جمعیت) هستند.

اگر بخواهید درون یک رستوران صبحانه ، ناهار ، شام ، میان وعده، نوشیدنی و.. ارائه دهید نیاز به نیروی کار متخصص به هر کدام از امور هستید و این نیرو های کار هم نیاز به حقوق و پرداخت دستمزد دارند. هم چنین آیتم های منو هم نیاز به تجهیزات مورد نیاز خودشان و خرید روزانه و هفتگی مواد اولیه دارند. پس سر خودتان را بیهوده شلوغ نکنید و دردسر زیادی برای خودتان درست نکنید.

15- مقداری از سرمایه اولیتان را باید برای هزینه تبلیغات در نظر بگیرید.

یک رستوران بزرگ بدون مشتری محکوم به شکست است. باید با هر نوع تبلیغاتی که مفید و پر بازده است، خودتان را در معرض دید مشتریان قرار دهید. در اینستاگرام ، پوستر ها ، تابلوی سر در مغازه و هر روش دیگری خودتان را به مشتریان نشان دهید.